ψοΐτιδα

η, Ν

ιατρ. φλεγμονή τού ψοΐτη μυός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψόα + κατάλ. -ίτιδα*. Η λ. μαρτυρείται από το 1839 στον Ιω. Ορλάνδο].